Po blisko czteroletniej wędrówce po pograniczu niemiecko-szwajcarskim Dürer przeprawia się wreszcie się przez Alpy, by w roku 1494 dotrzeć do Wenecji. Co znamienne, jego celem wyprawy nie jest, jak przystało na średniowiecznego pielgrzyma Rzym, lecz słynące w owym czasie z osiągnięć artystycznych Północe Włoch.
Adam i Ewa, 1507
Po raz drugi zagości w Wenecji w roku 1505. Już jako świadomy swego talentu artysta odwiedzi Padwę, Bolonię i Pawię – lecz większość czasu z dwuletniego pobytu w Italii poświęci miastu na wodzie. Gości tu w chwili, gdy miejsce uznanych już mistrzów jak Giovanni Bellini przejmują nowi, symbolizujący złoty wiek malarstwa weneckiego – Lorenzo Lotto, Giorgione i mający wkrótce nadejść (urodzony około 1490 roku) Tycjan.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz