W średniowieczu obraz składał się zasadniczo z samych symboli, ułożonych w rozległe, wieloobrazowe cykle. Później górę biorą własne wyobrażenia artystów, patrzących na historię zbawienia przez losy otaczających ich ludzi. Co nierzadko prowadziło do konfliktów między mecenasami a twórcami.
Ofiarowanie Izaaka, Rembrandt 1634
Gdy jednak w epoce baroku kontrreformacja i protestantyzm podzieliły Europę umocniwszy się na swoich pozycjach, przyszedł czas na malarstwo zindywidualizowane. Koncentrujące się na konkretnych zdarzeniach interpretowanych przez konkretnego człowieka. Obrazowe „seriale” opowiadające rozległe historie biblijne zachowały się już jedynie w programach malarstwa ściennego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz